Afgelopen vrijdag 15 september werd in het clubgebouw van PV De Zwaluw te Oudewater de Jongdierenavond van de Goudse Sierduiven Club gehouden. Zo’n twee weken vroeger als eerdere jaren maar met 76 ingezonden dieren mocht de organisatie niet klagen, de jonge duiven zijn op dit moment over het algemeen nog niet helemaal door de rui.

Ik zelf bracht er ditmaal 16 in de kooien en dat is meer als in voorgaande jaren, 4x Geelzilver gehand, 4x Blauwzilverschild donkergeband en 8x Blauwschild zwartgeband. De blauwschild duivinnen over het algemeen wat gladder terwijl de geelzilverschilden nog niet helemaal mooi glad zaten.

Keurmeester van de Oud Hollandse meeuwen was Kees Wijsman. Eerder in 2019 had Kees ook mijn jonge dieren gekeurd, ik zette er toen 10 waarvan het hoogste predicaat 95 was en ik gemiddeld uitkwam op 93,4. Dus mijn verwachtingen waren navenant niet te hoog gesteld.

Het is half juli, vierdaagse week, mooi weer met een zonnetje en af en toe een buitje voor het stof. Tenminste in Grave dan, elders kan het heel anders zijn. De kweek voor dit jaar zit er nagenoeg weer op, de laatste Oud Hollandse meeuw die geringd werd is geboren op 2 juli en was nr. 81 van dit seizoen. Alle 80 ringen die ik besteld had zijn dus op + 1. Die ene ring was eigenlijk voor de Balearen (Spaanse kroppers), maar die laten hun jongen na een dag of 10 echt verrekken en zijn dus weer met de noorderzon vertrokken. Dieren die hun eigen jongen niet grootbrengen hebben we niets aan.

Maar goed, 81 jonge Oud Hollandse meeuwen dit jaar in een viertal kleurslagen, Blauwschild zwartgeband, Blauwzilverschild donkergeband, Geelzilverschild geband en Roodzilverschil geband. De roodzilverschilden waren met 4 stuks in de minderheid en daarvan was er ook niet een goed getekend, daarom geen roodzilver voor de shows.

Het is nog een beetje vroeg in het jaar maar je zou kunnen zeggen dat de eerste training er op zit. Alle jonge dieren in de mand gezet, mand in de auto een rondje gereden en vervolgens de jonge Oud-Hollandse meeuwen in een showkooitje gezet. Nu was het allemaal niet echt bedoeld als training, maar ik vond de tijd om te enten tegen Paramixo en dan kunnen de jongen mooi meteen wat wennen.

In de showkooitjes de dieren bekeken en degenen met tekenfouten een bonusringetje om gedaan. Het viel zo op het eerste gezicht niet tegen, 17 stuks kregen er een ringetje bij en dat wil zeggen dat er ook nog 17 kanshebbers voor de shows lopen.

Het is al weer even geleden dat ik een stukje schreef, er viel ook niet echt veel te melden. Koningsdag is inmiddels ook al voorbij, een dag met mooi zonnig weer maar wel met een paar koude nachten met nachtvorst. Het jaar opende met leuke temperaturen maar we zijn weer terug naar normaal, fris en vochtig.

De kweek verloopt best redelijk vlot zonder al te gekke dingen. Af en toe een onbevrucht eitje of een ei wat niet uitkwam. Een ei wat uit het nest gelopen werd, dat was wel zonde, van een oude duivin (2016) die de volgende ronde maar 1 eitje lag wat ook nog kapot ging. Alhoewel, ik heb wel een koppel met drie ronden onbevrucht, de 4e keer beide eieren wel raak. En een meevaller, een doffer die in drie jaar slechts twee jongen van zichzelf opleverde heeft nu twee ronden op rij bevrucht. Jawel, drie jaar, in die tijd slechts twee jongen van zichzelf en dan nog op het hok zitten, het kan raar lopen. Met sommige duiven heb je gewoon net iets meer geduld.

Terwijl ik deze letters op papier zet is het koud en nat, vanmorgen sneeuwde het. De eerste jongen liggen in het nest en de oudste daarvan zijn geringd. Erger, ik heb al een doffer gezien die er, met jongen van 10 dagen in de schotel, al aan denkt om aan het volgende broedsel te starten.

Maar goed, ook ditmaal verliep de koppeling vrij soepel met weinig vechtpartijen of fanatieke dwarsliggers. De broedhokken, 80 breed met de opening in het midden, bevallen goed. Ook viel het aantal onbevruchte eieren mee. Waarmee ik niet wil zeggen dat alles vlekkeloos verliep. Een duivin van 2016 lag maar 1 ei en dat was helaas onbevrucht. Bij een ander koppel ging een eitje stuk, een jonge duivin lag slechts één klein ei, wat dan wel bevrucht was en een oude duivin lag een ei buiten de broedschotel en geen tweede gezien. Zeven dagen later heeft ze dan toch twee eieren in de broedschotel gedeponeerd. En ook kwamen er wat eieren niet uit, net als eerdere jaren werden enkele eieren tegen het uitkomen aan gedeukt.

Het show seizoen zit er op, de Noordshow is voorbij en de eindstand voor het Fokkerskampioenschap van de Oud Hollandse meeuwclub is opgemaakt. De enige die nog verandering in de top had kunnen brengen was Walter de Graaf, maar die heeft net als ikzelf niet ingezonden op de Noordshow.

Hoewel het seizoen wat de fok betreft niet bepaald het beste was mocht ik over de resultaten op de shows niet klagen. Aan het eind ben ik op de 4e plaats geëindigd in het Fokkerskampioenschap, maar wel met hetzelfde puntenaantal als de nr 2 (Ad Schelling) en nr 3 (Walter de Graaf). Het verschil zit hem in het aantal tellende jonge dieren, ik moest het vooral van mijn oude duiven hebben. Fokkerskampioen, met 1 punt meer, werd Albert van Zijl die zijn titel prolongeerde.

In Waalwijk vond afgelopen weekend de SZN (Sierduivenshow Zuid-Nederland) plaats, voor mij de laatste show van dit seizoen. Na mij hard gemaakt te hebben voor het toekennen van een districtsshow aan de SZN was ik blij dat er in ieder geval drie fokkers gezamenlijk 26 duiven inzonden, daarmee blijft de show aan de voorwaarden voldoen en kunnen de mensen in het zuiden toch kennismaken met onze mooie Oud Hollandse meeuwen ras. Niet aanwezig op een show is mogelijk een gemiste kans op een nieuwe fokker, maar dat is mijn idee.

In het tweede weekend van december werd in Nijmegen de Gelderlandshow gehouden, met een goed kwartier rijden een thuiswedstrijd. 23 duiven werden er ingekooid waarbij een oude duivin in de kooi van een jonge vogel werd geplaatst. Net als op de Keistadshow waren de verwachtingen niet echt hoog gespannen, met voor de meeste ingezonden dieren dezelfde keurmeester werden er ook geen grote wijzigingen verwacht.

Positief verrassend was dan wel dat er ook op de Gelderlandshow een NBS ere-certificaat werd behaald. Ditmaal met een jonge blauwschild zwartgebande duivin die, net als op de Keistadshow, een 96 predicaat kreeg. Over het geheel werd het van de 96 ingekooide Oud Hollandse meeuwen de fraaiste op 1 na en ook de fraaiste ander geslacht.

In het laatste weekend van november de 49e Keistadshow met daarop zoals gebruikelijk onze clubshow. Ditmaal had ik er 28 ingeschreven en ging ik met 27 naar Amersfoort. Een duif zijn staart is niet meer helemaal top en die gaat niet voor gek staan op een show.

Op voorhand had ik niet echt hoge verwachtingen ondanks de redelijk goede resultaten op eerdere shows. En helaas kreeg ik ook gelijk. Bij liefst 7 duiven werd kleur op de dijbenen geconstateerd en daarvan gaan de predicaten ook niet echt omhoog. Bij één duif werd er ook geconstateerd dat er te veel aan de mantelpennen was geknipt, en dat vindt ik dan wel weer knap als er niet in is geknipt. Wel één slagpen, maar dat is een ander verhaal. Bij twee andere duiven waarvan ik een slagpen heb geknipt werd dit niet opgemerkt.

Afgelopen weekend de 2e district show van dit seizoen, de SNN in Drachten. Op donderdag welgemoed met 24 duiven in de mand naar Friesland gereden, de Sluisfabriek in Drachten. Een nieuwe locatie aangezien het congrescentrum in gebruik was genomen als AZC. Gelukkig dat de organisatie van de SNN met de Sluisfabriek nog een nieuwe locatie had gevonden.

Bij het inkooien van de duiven vielen meteen de minpuntjes op, geen krullen in de showkooitjes en weinig licht. Ik was redelijk op tijd in de middag en vond het al vrij duister. Voor de keurdag was er echter voorzien in meer licht zodat de keurmeesters toch goed hun werk konden doen.