We zijn weer een maand verder en de 2e “training” zit er op. Ook de 3e ronde heeft kennis mogen maken met de showkooitjes, net als de goed getekende dieren van de 1e twee ronden. Daar is er dan toch weer eentje afgevallen, een geelzilverschild gehand die helaas aan een zijde echt geen gekleurde duimveren heeft. Ook bij de 3e ronde weer diverse dieren met tekenfouten die dan ook een bonusringetje hebben gekregen. Gelukkig zijn er wat dieren via marktplaats verhuisd zodat er toch weer wat ruimte op het hok vrijkwam.

Op het hok gaat alles verder zijn gangetje met af en toe een kapot eitje, een eitje wat niet uitkomt en een onbevrucht eitje. Wel weer, net als voorgaande jaren, grote verschillen in het aantal jongen per koppel. Sommige koppels passen wat beter bij elkaar, die missen dan ook gewoon wat minder en hebben na vier ronden gewoon 7 of 8 jongen grootgebracht terwijl bij andere koppels alles wel tegen lijkt te zitten en die komen dan net met 1 duifje na een paar ronden.

Het is al weer even geleden dat ik hier wat schreef, er viel dan ook niet echt veel te melden. Maar we zijn weer een maandje verder en de tweede ronde zit ook apart. Het aantal goed getekende dieren is gegroeid, het zijn er nu een stuk of 8. Als ik tenminste niet iets over het hoofd gezien heeft, ik dacht er negen te hebben, maar zag nog een zwarte nagel bij een verder goed getekend dier. “Een weeffoutje”, zoals Geert de Vries jr. zegt. En bij een geelzilver is het niet goed te zien, duimveren wel gekleurd of niet? Toch nog maar hopen dat de 3e ronde nog enkele echt leuke Oud Hollandse Meeuwtjes op gaat leveren anders voorzie ik een somber showseizoen. Eén ding viel niet tegen, ze hebben allemaal een jabot en een kuif.

Op showgebied gaat er wel het een en ander veranderen en ook is niet zeker of alle shows die in voorgaande jaren op het programma stonden komend seizoen nog op het programma stonden. De Coronatijd en de vogelgriep hebben er toch flink ingehakt bij de showorganisaties. En ook verandert er steeds meer op het gebeid van dierenwelzijn waardoor het ook weer wat moeilijker kan gaan worden om een leuke show over meerdere dagen neer te zetten.

Je zou het niet zeggen als je buiten bent, maar het is lente. Nog geen week geleden was het ook al prachtig weer, maar een dag later lag er toch weer sneeuw en op dit moment is het nat, koud en guur weer.

Het is al weer even geleden dat ik schreef over de gang van zaken op het hok, dus nu even een update. De eerste ronde is vrij soepel verlopen, tenminste alle koppels wisten vrij snel hun bak te vinden. Een tweetal doffers lag nog even dwars met de nodige schermutselingen tot gevolg, maar voor de eerste eieren er lagen was ook dit over.

Bij het leggen waren de berichten echter wat minder zonnig, drie duivinnen hadden na 14 dagen nog niet gelegd. Twee oude duivinnen van 2016 en 2017 vonden het blijkbaar nog te vroeg en voor een duivinnetje van augustus “21 was het blijkbaar ook nog te vroeg.

Het is begin februari en het nieuwe fokseizoen is begonnen. De planning was eigenlijk over een tweetal weken de duiven bij elkaar te zetten, maar gezien de temperaturen en hoe de duivinnen erbij zitten toch maar iets eerder de duiven bij elkaar gezet.

Het heeft ook een praktische kant. Aangezien ik de ren bij een “nieuw” hok heb gezet zaten de duivinnen al een tweetal weken zonder ren en kwamen zij dus helemaal niet meer buiten. Nu zal het ook wel een weekje duren voor alles goed gewend is en weet in welk broedhok ze nu moeten zijn, maar dan kunnen ze toch altijd weer wat sneller naar buiten en in de regen.

We zitten begin januari 2022 en het showseizoen zit er weer op, ook de laatste twee shows zijn in verband met de coronamaatregelen afgelast. Voor wat de selectie betreft toch jammer, de meeste duiven van 2020 en 2021 op mijn hok hebben op slechts 1 show gestaan en zijn dus ook maar eenmaal door een keurmeester beoordeeld. Ik zal dus nog maar een keertje zelf moeten beoordelen wie er mag blijven en wie niet. En dat blijft toch lastig voor iemand die nog niet zo heel lang Oud Hollandse Meeuwen fokt.

Afgelopen dagen vond dan de Keistadshow met daarop de clubshow van de Oud-Hollandse meeuwclub plaats in Amersfoort. Nog net op tijd voor de corona maatregelen weer strenger werden, al was het met een QR-code om binnen te mogen. Geen problemen dus voor wat toch wel de laatste show van dit jaar genoemd mag worden. Later in het seizoen zijn er nog de SZN (Sierduivenshow Zuid Nederland) en de Noordshow, maar dan zitten we al weer in januari 2022, en met een lastig virus met schijnbaar een nieuwe lastige variant blijft hierover alles nog onzeker.

Op donderdagmiddag met 29 duiven naar Amersfoort en ingekooid. Hoewel ik best nog vroeg was zaten de meeste van de 172 Oud-Hollandse Meeuwen zo te zien al in de kooitjes. Met 29 stuks zette ik een flink aantal dieren waarvan 17 jonge vogels. Na de eerste ronde heb ik dus gelukkig nog wel een flink aantal goed getekende dieren gefokt.

We zitten begin november en we hebben net als een seizoen eerder last van een virus. Het coronavirus waart nog steeds rond, ook al is inmiddels ruim 80% van de Nederlanders gevaccineerd. In de regio Grave ligt dat percentage zelfs op 86%. Dat vaccinaties meestal wel helpen tegen ernstig ziek worden wil helaas niet zeggen dat men geen Covid-19 meer kan krijgen of dat men het niet meer door kan geven aan anderen. Het is jammer, maar het is niet anders, we zullen er mee moeten leren leven. Jammer is dat we blijkbaar ook moeten leren leven met een QR-code of anders buitengesloten gaan worden.

En buiten het coronavirus hebben de meeste shows ook last van een virus, de vogelgriep is weer geconstateerd in Nederland en een ophokplicht, vervoersverbod en showverbod voor hoenderachtigen (zoals kippen), watervogels en loopvogels is momenteel van kracht en dat is voor diverse shows funest voor het doorgaan.

We zitten eind oktober en de clubshow van de Goudse Sierduiven club zit er ook weer op. Een week eerder als normaal en omdat ik belooft had dan weer mee te zullen doen werd er afgelopen vrijdag met een 10-tal vertrokken naar Stolwijk waar de show plaatsvond.

Mijn tiental bracht het totaal op 120 duiven + dat er nog een aantal zat om buiten mededinging gekeurd te worden. Dames van een kinderboerderij wilden wat verder gaan met hun duifjes en er serieus mee gaan fokken en dan wilden ze wel graag weten of dat met hun materiaal kon.

De mooiste van de show werd een Thüringer vleugelduif blauw zwartgeband van Paul v.d. Post.

We zitten in oktober en de jongdierendag van de Oud-Hollandse Meeuwclub zit er op. Het is al weer even geleden dat ik wat nieuws op deze pagina plaatste, maar het was een beetje druk de laatste maanden. Een verhuizing naar Grave betekende toch een tijdje heen en weer rijden en er moesten ook nog de nodige werkzaamheden worden verricht.

Voor de duiven werd er eerst een hok in de schuur gemaakt, twee afdelingen, lekker droog maar wel zonder ren dus in bad gaan was er even niet bij voor de dieren. Nog afgezien van het feit dat er best veel bij elkaar zaten in een iets kleinere ruimte, niet helemaal ideaal. Met een verhuizing op 30 september moest eerst het oude hok nog verkast worden en in Grave terug in elkaar gezet worden. Met wat kunst en vliegwerk en wat kabelbinders werd de oude ren ook weer in elkaar gezet zodat de duiven in de week voor jongdierendag nog net in bad konden gaan.

Het heeft even geduurd, druk met andere zaken, maar nu dan toch weer een stukje over het wel en wee op mijn hok. Kon ik in mijn laatste epistel nog schrijven over 100% foutgetekende jonge dieren in de eerste ronde, ik kan nu melden dat er inmiddels toch wat goed getekende Oud-Hollandse meeuwtjes op het hok zitten. Nu nog even afwachten hoe ze gaan uitgroeien, maar met een beetje geluk zit er nog wat leuks tussen. De laatsten liggen op dit moment nog in de schotel, maar die kunnen nog goed mee op de shows.

Wat naast het aantal foutgetekende dieren ook tegenvalt, is het aantal gefokte dieren. Op dit moment heb ik er 46 een ring omgedaan en dat is beduidend minder als een jaar eerder. Als ik dan bedenk dat er drie koppels samen goed zijn voor 21 stuks heeft er bij de resterende koppels toch wat gehaperd. Eén koppel heeft slechts een ronde bevruchte eieren gehad, en ik twijfel of die twee jongen wel van de doffer zijn. Eén koppel liep in een koude periode van het nest, jong lag voor dood in het nest maar in mijn warme handen bleek er toch nog leven in te zitten en dat heb ik dan maar bij een ander koppel onder gelegen. Ik ben wel benieuwd of het aan het eind van het seizoen nog wat geworden is, het heeft er in bevedering toch wel een flinke tik aan overgehouden.