In het laatste weekend van november de 49e Keistadshow met daarop zoals gebruikelijk onze clubshow. Ditmaal had ik er 28 ingeschreven en ging ik met 27 naar Amersfoort. Een duif zijn staart is niet meer helemaal top en die gaat niet voor gek staan op een show.

Op voorhand had ik niet echt hoge verwachtingen ondanks de redelijk goede resultaten op eerdere shows. En helaas kreeg ik ook gelijk. Bij liefst 7 duiven werd kleur op de dijbenen geconstateerd en daarvan gaan de predicaten ook niet echt omhoog. Bij één duif werd er ook geconstateerd dat er te veel aan de mantelpennen was geknipt, en dat vindt ik dan wel weer knap als er niet in is geknipt. Wel één slagpen, maar dat is een ander verhaal. Bij twee andere duiven waarvan ik een slagpen heb geknipt werd dit niet opgemerkt.

Afgelopen weekend de 2e district show van dit seizoen, de SNN in Drachten. Op donderdag welgemoed met 24 duiven in de mand naar Friesland gereden, de Sluisfabriek in Drachten. Een nieuwe locatie aangezien het congrescentrum in gebruik was genomen als AZC. Gelukkig dat de organisatie van de SNN met de Sluisfabriek nog een nieuwe locatie had gevonden.

Bij het inkooien van de duiven vielen meteen de minpuntjes op, geen krullen in de showkooitjes en weinig licht. Ik was redelijk op tijd in de middag en vond het al vrij duister. Voor de keurdag was er echter voorzien in meer licht zodat de keurmeesters toch goed hun werk konden doen.

Afgelopen weekend vond in Varsseveld de Van Pallandtshow plaats, de eerste districtsshow van de Oud Hollandse Meeuwclub. Met de gezondheid van de duiven gaat het tot nu toe goed, ditmaal geen last van Colli na de jongdierendag en nu even afwachten of dat ook na de Van Pallandtshow zo blijft. Ditmaal zette ik 22 duiven in de showkooien, eentje meer als in 2018 toen ik voor het laatst in Varsseveld mee deed.

Johan Verdeuzeldonk was ditmaal de keurmeester en Johan was weer scherp. Tot aan de laatste duif werd vrijwel alles gezien en genoteerd, pas bij de laatste werden niet gekleurde duimveren gemist, het blijft toch mensenwerk.

Op het nippertje kon de jongdierendag van de Oud-Hollandse Meeuwclub dit jaar doorgaan. Gepland in het buurthuis te Voorst werd het het gebouw van de AKV te Amersfoort. Een vogelgriep besmetting gooide een week vooraf in Voorst roet in het eten, gelukkig werd bij de AKV te Amersfoort op de valreep een nieuw onderkomen gevonden. Gezien het aantal gezette dieren niet optimaal, er moesten wat kooien getopt worden, maar daar maalde niemand om.

Van het totaal ven 153 ingezette dieren stonden er uiteindelijk 130 in de kooien er waren wat dieren absent en twee liefhebbers, Rudie de Bruin en Halbe Sijtsma, werden op het laatste moment nog slachtoffer van een vogelgriep besmetting in hun regio en zij mochten het dorp niet uit met hun dieren.

Het eerste weekend van oktober staat voor de deur en de eerste Jongdierenshows hebben reeds plaatsgevonden. Op zaterdag 17 september
was er mijn eerste kennismaking met de SKK (Sierduivenvereniging Keizer Karel) op de jongdierendag die gehouden werd op het terrein van de voorzitter in Angeren. Hierop werden de aanwezige duiven besproken door aanwezige keurmeesters en aan het eind de fraaiste van het stel uitgekozen door de aanwezige liefhebbers.

Bij de SKK zijn meerdere keurmeesters lid en er waren dan ook 2 clubkeurmeesters van de Oud-Hollandse Meeuwclub aanwezig, Jos de Poel en Johan Verdeuzeldonk. Na afloop van de bespreking / keuring van de aanwezige dieren was er nog een BBQ en het was dan ook een aangename kennismaking met de SKK.

We zitten begin augustus en ook de laatste koppels zijn van elkaar. Het laatste jong is geringd en daarmee is het totaal aantal geringde jongen op 61 gekomen. Dat hadden er nog iets meer kunnen zijn, maar ik ben toch maar iets eerder gaan selecteren op tekening.

Het aantal fout getekende dieren is wel weer vrij hoog, er zitten er momenteel een ruime 20 welke min of meer goed getekend zijn. En met min of meer bedoel ik dat er dus nog dieren tussen lopen die wat bont aan de benen hebben, of net voor de vleugelaanzet, dat wordt dan toch iets conditioneren. Het is natuurlijk wel jammer dat ik zo veel fout getekende dieren fok, ruim 60% is toch echt te veel van het goede, en dat zal bij anderen toch niet veel anders zijn verwacht ik. Er is, naar mijn bescheiden idee, toch te veel en te lang doorgefokt met niet goed getekende dieren. Wat je er in stopt komt er nu eenmaal ook weer uit en om van fout getekende dieren af te geraken zou men hierop gewoon strenger moeten selecteren.

We zijn weer een maand verder en de 2e “training” zit er op. Ook de 3e ronde heeft kennis mogen maken met de showkooitjes, net als de goed getekende dieren van de 1e twee ronden. Daar is er dan toch weer eentje afgevallen, een geelzilverschild gehand die helaas aan een zijde echt geen gekleurde duimveren heeft. Ook bij de 3e ronde weer diverse dieren met tekenfouten die dan ook een bonusringetje hebben gekregen. Gelukkig zijn er wat dieren via marktplaats verhuisd zodat er toch weer wat ruimte op het hok vrijkwam.

Op het hok gaat alles verder zijn gangetje met af en toe een kapot eitje, een eitje wat niet uitkomt en een onbevrucht eitje. Wel weer, net als voorgaande jaren, grote verschillen in het aantal jongen per koppel. Sommige koppels passen wat beter bij elkaar, die missen dan ook gewoon wat minder en hebben na vier ronden gewoon 7 of 8 jongen grootgebracht terwijl bij andere koppels alles wel tegen lijkt te zitten en die komen dan net met 1 duifje na een paar ronden.

Het is al weer even geleden dat ik hier wat schreef, er viel dan ook niet echt veel te melden. Maar we zijn weer een maandje verder en de tweede ronde zit ook apart. Het aantal goed getekende dieren is gegroeid, het zijn er nu een stuk of 8. Als ik tenminste niet iets over het hoofd gezien heeft, ik dacht er negen te hebben, maar zag nog een zwarte nagel bij een verder goed getekend dier. “Een weeffoutje”, zoals Geert de Vries jr. zegt. En bij een geelzilver is het niet goed te zien, duimveren wel gekleurd of niet? Toch nog maar hopen dat de 3e ronde nog enkele echt leuke Oud Hollandse Meeuwtjes op gaat leveren anders voorzie ik een somber showseizoen. Eén ding viel niet tegen, ze hebben allemaal een jabot en een kuif.

Op showgebied gaat er wel het een en ander veranderen en ook is niet zeker of alle shows die in voorgaande jaren op het programma stonden komend seizoen nog op het programma stonden. De Coronatijd en de vogelgriep hebben er toch flink ingehakt bij de showorganisaties. En ook verandert er steeds meer op het gebeid van dierenwelzijn waardoor het ook weer wat moeilijker kan gaan worden om een leuke show over meerdere dagen neer te zetten.

Je zou het niet zeggen als je buiten bent, maar het is lente. Nog geen week geleden was het ook al prachtig weer, maar een dag later lag er toch weer sneeuw en op dit moment is het nat, koud en guur weer.

Het is al weer even geleden dat ik schreef over de gang van zaken op het hok, dus nu even een update. De eerste ronde is vrij soepel verlopen, tenminste alle koppels wisten vrij snel hun bak te vinden. Een tweetal doffers lag nog even dwars met de nodige schermutselingen tot gevolg, maar voor de eerste eieren er lagen was ook dit over.

Bij het leggen waren de berichten echter wat minder zonnig, drie duivinnen hadden na 14 dagen nog niet gelegd. Twee oude duivinnen van 2016 en 2017 vonden het blijkbaar nog te vroeg en voor een duivinnetje van augustus “21 was het blijkbaar ook nog te vroeg.

Het is begin februari en het nieuwe fokseizoen is begonnen. De planning was eigenlijk over een tweetal weken de duiven bij elkaar te zetten, maar gezien de temperaturen en hoe de duivinnen erbij zitten toch maar iets eerder de duiven bij elkaar gezet.

Het heeft ook een praktische kant. Aangezien ik de ren bij een “nieuw” hok heb gezet zaten de duivinnen al een tweetal weken zonder ren en kwamen zij dus helemaal niet meer buiten. Nu zal het ook wel een weekje duren voor alles goed gewend is en weet in welk broedhok ze nu moeten zijn, maar dan kunnen ze toch altijd weer wat sneller naar buiten en in de regen.