In Waalwijk vond afgelopen weekend de SZN (Sierduivenshow Zuid-Nederland) plaats, voor mij de laatste show van dit seizoen. Na mij hard gemaakt te hebben voor het toekennen van een districtsshow aan de SZN was ik blij dat er in ieder geval drie fokkers gezamenlijk 26 duiven inzonden, daarmee blijft de show aan de voorwaarden voldoen en kunnen de mensen in het zuiden toch kennismaken met onze mooie Oud Hollandse meeuwen ras. Niet aanwezig op een show is mogelijk een gemiste kans op een nieuwe fokker, maar dat is mijn idee.
Zal ik het eerst nog even over de loterij hebben waar ik het na de Gelderlandshow over had. Op de Gelderlandshow had ik de fraaiste Oud Hollandse meeuw op 1 na, goed voor een NBS-erecertificaat. Dat is mooi hé, is toch wel een klasseduif zou je zeggen na driemaal 95 en tweemaal 96 onder verschillende keurmeesters. Ditmaal werd het een 92, een goede houding, manen en chabot, maar dat was het dan wel weer. Ik zou bijna zeggen “Kliko”, want er waren nogal wat wensen.
Nu is het natuurlijk niet allemaal kommer en kwel, ik had er ook een die van 92 naar 96 ging en daar stap ik dan gewoon weer overheen. Daar hoor je mij verder niet over.
Maar genoeg geklaagd, het was een mooie show met als minpunt dat er geen houtkrullen in de showkooitjes lagen maar alleen geribbeld karton. En daar hoor ik nou echt niemand positief over. De opmerking van “Bij de postduiven zitten ze ook op dit karton” van iemand van de organisatie heb ik dan ook niks mee. Sierduiven zijn geen postduiven.
De Oud Hollandse meeuwen werden ditmaal gekeurd door een herintreder, Taco Westerhuis, die bij het uitkooien nog vertelde dat het 7 jaar geleden voor het laatst was dat hij Oud Hollandse meeuwen keurde. Ik moet eerlijk zeggen, ik was niet geheel ontevreden. Taco heeft best redelijk gekeurd zeker voor iemand die er lange tijd uit is geweest. Naast mijzelf hadden ook Ane Visser en Martin van Uden ingezonden, twee keurmeesters dus u begrijpt dat het met de kwaliteit van de geshowde dieren wel goed zat.
Ditmaal bracht ik 15 dieren in de kooien die goed waren voor 1x 91 (miste een staartpen) 3x 92, 1x 93, 4x 94, 1x 95 en 5x 96.
Een oude blauwschild duivin werd de fraaiste Oud Hollandse meeuw terwijl een jonge blauwschild doffer de fraaiste op 1 na werd. Het totaal gemiddelde van alle Oud Hollandse meeuwen kwam ditmaal net onder de 94 wat betekend dat er toch niet buitensporig hoge predicaten waren verleend. En ook waren ze weer zeer uiteenlopend, wat dat betreft is het Oud Hollandse meeuwenras nog verre van uniform.
Meer uniform en met een zeer fraaie kwaliteit gezien de predicaten, zijn de (tussen aanhalingstekens de keurmeester)
Rijsselse kropper: 8 gezet, 4x 95 en 4x 96. (R.Hagenauw)
De Damascener: 8 gezet, 6x 95, 1x 96 en 1x 97. (W. de Wal)
De King duiven: slechts 3 maal, van de 77, onder de 94. 3x een 97. (D. Admiraal)
De Thüringers: slechts 4x onder de 94 van de 56 (H.H.M. Kocken en G. Simonis)
Absolute top waren de Pauwstaarten van John Hartman: 25 gezet, 3x 94, 4x 95,13x 96 en 5x 97. (J.J. vd Siepkamp)
Een gesprek met John leerde ook (wat ik eigenlijk al wist/dacht) bij een zo hoge kwaliteit krijg je gewoon steeds minder uitval.
Voor mij zit het showseizoen 2022 er nu op. Volgende week is er nog de Dierenparade Noordshow, maar daar heb ik niet op ingezonden. Het is nu op naar het nieuwe fokseizoen, koppelen in het weekend van 4 februari. Ik had eigenlijk op twee weken later gerekend, maar op de agenda even bij het verkeerde jaar gekeken. Of het nut heeft weet ik niet, maar koppelen bij volle maan is het streven.
