We zijn weer een maand verder en beginnen langzaam aan de balans op te maken wat de kweek betreft. Vergeleken met een jaar eerder mag ik ditmaal zeker niet klagen, en dat doe ik dan ook niet, al moet er natuurlijk nog wel afgewacht worden hoe alles er na de rui uitziet. Maar met nog een laatste ronde van een elftal jongen die er binnen een week afgaan, verwacht ik toch wel met een leuk aantal jonge dieren naar de shows te kunnen.

Afgelopen woensdag dan toch maar eens geënt tegen Paramixo. Vorig jaar was het al de bedoeling om te enten maar kwam er niks van, nu er even tijd voor uitgetrokken en maar begonnen met 18 jonge vogels en 6 ouden die in ieder geval naar de show gaan te laten enten. Ook nog wat entstof aangeschaft om straks ook de laatste jongen en de resterende oude dieren te enten.

Meteen een keeluitstrijkje laten doen waarbij geen geel (Trichomonas) werd geconstateerd. Of dat komt omdat er regelmatig knoflook in de drinkpan zit of omdat ze nooit wat tegenkomen weet ik niet, maar feit is wel dat ik al twee jaar niet gekuurd heb en er intussen toch ook vreemde duiven bij zijn gekomen.

Het is al weer ruim een maand geleden dat ik wat geschreven heb en inmiddels is de zomer ook begonnen. Op de eerste zomerse dagen is de temperatuur wel even gedaald, maar het blijft mooi en vrij droog weer. Goed voor de duiven en voor onszelf.

Tussendoor weer wat vreemds meegemaakt, van een drietal koppels welke eind mei hebben gelegd waren alle eieren onbevrucht. Nooit eerder meegemaakt zo midden in het seizoen, misschien zat de hitte van die periode er voor wat tussen, blijft nog even een vraagteken. Inmiddels liggen er wel weer nieuwe eieren in de schotels en deze zijn gewoon weer bevrucht.

Wat de jonge duiven betreft, op dit moment zitten er 22 op het jonge duivenhok en terugkijkend naar een jaar eerder zijn dat er toch een achttal meer. Hier zitten dan nog wel een aantal fout getekende tussen, maar dat was een jaar eerder ook zo. Dit jaar heb ik wat meer jongen met een of meer gekleurde staartpennen gekweekt als andere jaren, daar staat dan weer tegenover dat ik nog maar een enkeling zonder gekleurde duimveren heb gekweekt.

Het is zaterdag, de zon schijnt en de duiven genieten er net als wij van, na eerst in bad te zijn geweest. Op het hok heerst er rust en gaat alles zijn gangetje, al zijn er tussendoor wel wat wijzigingen geweest met enkele koppels. Een koppel had driemaal onbevruchte eieren, deze duivin heeft een andere doffer toegewezen gekregen en nu liggen er twee bevruchte eieren. En in maart lag er een doffer dood in het hok, onbegrijpelijk er was niets aan te zien en er lagen twee kerngezonde jongen in het nest. Deze duivin heeft ook een nieuwe partner gekregen, nog even afwachten wat dit koppel gaat brengen, de eerste eieren waren onbevrucht en zij mogen nu eerst een jong van een ander koppel grootbrengen. Hiermee is het dofferoverschot wat ik had ook wel meteen weggewerkt.

We zitten alweer in de laatste week van februari, de Olympische spelen zitten er bijna op, de duiven zijn gekoppeld en de winter heeft alsnog zijn intrede gedaan.

We hebben het nog niet over de tocht der tochten gehad, maar Friesland heeft besloten het varen op vaarten en sloten te verbieden, vanuit Siberië komt 'de Russische beer' er aan, en komende week wordt het dus nog wat kouder. Met het zonnetje erbij overdag wordt het dan wel prachtig winterweer.

Voor onze duiven geen probleem, die koude. Ze zitten vast op nest en als de eieren uitkomen, blijft dat ook wel zo. Minder wordt het als de jongen net iets groter worden, en nog niet goed in de veren zitten als de doffers al weer aan het volgende nest gaan denken, maar zo ver is het nog niet.

We zitten inmiddels al weer in de vierde week van augustus en dus midden in de vakantietijd, hoewel hij voor de meeste mensen al weer voorbij is. De scholen zijn alweer begonnen. Ook de ruitijd is al weer even bezig, voor de wat oudere jongen zit het er alweer bijna op. Het mooie van deze tijd is dat als je er even tussenuit knijpt om vakantie te houden, het altijd weer een verrassing is hoe sommige duiven er bij thuiskomst bij zitten. Vooral als je wat langer wegblijft herken je sommige duiven niet meer.

Met nog steeds 2 jongen in de schotel kom ik op dit moment uit op 23 op het hok, hierbij zitten nog enkele fout getekenden, en gezien het aantal van 48 geringde jongen dit jaar betekend dat toch dat alweer meer als de helft is afgevallen. En inderdaad, die 2 jongen zijn natuurlijk te laat voor de tentoonstelling, maar daarom is het niet minder leuk ze te zien opgroeien. Een 19 tal is in ieder geval oud genoeg om op tijd, in november, door de rui te zijn en deel te nemen aan de shows. Niet dat ze er allemaal geschikt voor zijn, nog even afwachten hoe ze door de rui komen.

We zitten in de eerste week van juli en ik denk dat alle jongen die met enig kans op succes aan redelijk wat shows deel kunnen nemen nu toch wel uit het ei gekropen zijn. Afgaande op mijn eigen bevindingen, van nog slechts een seizoen, zijn jongen die eind juni begin juli geboren worden in november gereed om aan de shows deel te nemen. Moeten het ook weer geen trage ruiers zijn, want dan wordt het vooruitzicht toch wat minder.

Met nog negen jongen in de schotel, in leeftijd variërend van 2 dagen tot 3 weken, heb ik de 20 die ik apart heb zitten dan maar eens in een “trainingskooi” gezet en wat nauwkeuriger bekeken. Uiteraard waren enkele fouten me zo al opgevallen, maar in een kooitje zie je toch wat meer en krijg je ze allemaal eens in handen. En ik moet eerlijk zeggen: ” Het viel niet mee”.

Het is alweer een maandje geleden dat ik wat geschreven heb, dus moest het er nu toch maar weer eens van komen. Het aantal jongen wat apart is gezet staat op dit moment op 14 en er liggen er nog een zevental in de schotel welke over niet al te lange tijd op eigen benen zullen gaan staan. Ook liggen er nog eieren waarvan ik denk dat de jongen hieruit nog op tijd zijn om aan de shows deel te kunnen nemen.

Nu heb ik het dan alleen nog maar over de leeftijd van die jongen natuurlijk, blijft altijd afwachten of ze goed getekend zijn,een jabot en een kuif hebben en vlot door de rui komen. Ik heb er ook nu weer gezien die weinig of geen jabot hebben en dat is vooral als ze verder goed in elkaar zitten en goed getekend zijn toch jammer. Ook duiven met geen gekleurde duimveren aan een of beide zijden vallen af.

We zijn al weer ruim een maand verder en de zomer zit er aan te komen, De zon schijnt en de temperatuur gaat weer omhoog. Met de duiven gaat alles eindelijk een beetje naar wens. Terwijl de jongen in het nest lagen kregen toch weer verschillende duiven last van ornithose verschijnselen en werd er nogmaals dr. v.d. Sluis bezocht. Een zestal duiven kreeg een antibiotica spuit, en ook werd er geleerd zelf te spuiten voor het geval dat er nog meer exemplaren het zouden krijgen. Thuis nog een enkeling in moeten spuiten maar inmiddels lijkt alles toch weer kerngezond. Een doffer moest het veld ruimen, toch te weinig weerstand blijkbaar, terwijl er anderen totaal niets hebben gehad. Hieraan kan men zien dat er, net als bij mensen, toch grote verschillen zitten in de natuurlijke weerstand bij onze duiven. Overigens wordt er wel gedacht om dit seizoen te enten tegen Paramixo, zekerheid voor alles, je weet nooit of ze er ergens nog mee in aanraking komen.