We zitten begin januari 2022 en het showseizoen zit er weer op, ook de laatste twee shows zijn in verband met de coronamaatregelen afgelast. Voor wat de selectie betreft toch jammer, de meeste duiven van 2020 en 2021 op mijn hok hebben op slechts 1 show gestaan en zijn dus ook maar eenmaal door een keurmeester beoordeeld. Ik zal dus nog maar een keertje zelf moeten beoordelen wie er mag blijven en wie niet. En dat blijft toch lastig voor iemand die nog niet zo heel lang Oud Hollandse Meeuwen fokt.
Met dat de laatste shows zijn afgelast staat ook meteen de eindstand van het Oud Hollandse Meeuwclub fokkerskampioenschap vast, Albert van Zijl gaat verder waar hij in 2019 was gebleven en wordt fokkerskampioen 2021/2022. Ad Schelling volgt op een punt als 2e en ikzelf blijf daar weer een punt achter en eindig in mijn 5e showseizoen op de 3e plaats. Toch niet verkeerd voor een beginneling. Nu is dit alles natuurlijk ook weer niet het belangrijkste in het leven. Zo op de grens van 2021 en 2022 terugkijkend naar het 2e coronajaar.
Ook afgelopen jaar hebben er mensen afscheid moeten nemen van dierbaren en ook vandaag werden wij er weer mee geconfronteerd dat het leven zo maar afgelopen kan zijn. Wat vandaag nog zo gewoon lijkt, kan er morgen niet meer zijn. En dat zijn dan toch gebeurtenissen die ons het duivenmetier weer doet relativeren.
Een jaar voorbij,
we kijken terug
op dagen vol vreugde,
voorbij gegaan te vlug.
Op dagen met verdriet,
met kilte op onze huid.
Ook die dagen gingen voorbij
en we kijken weer vooruit.
Ik wens voor iedereen
een jaar vol met geluk.
Een jaar vol met liefde,
ontspanning en minder druk.
Dat 2022 jullie alles mag geven
wat ligt begraven in jullie hart.
Door elkaar liefde en vrede te wensen,
maken we samen een goede start.