De meeste liefhebbers herkennen het plaatje aan de rechterzijde wel. Voor degenen die het zich niet goed meer kunnen herinneren, als je dochter met zo een foto naar je toekomt, is er dus gezinsuitbreiding op komst. In mijn geval betekent het de komst van nog een kleinkind. Net als bij onze duiven is het ook hiermee weer hopen dat het met alles erop en eraan gezond ter wereld komt.

Wat de duiven betreft: Het is weer de tijd van volle maan, en her en der kruipen de jongen uit het ei. Veel liefhebbers koppelen met volle maan zodat de eieren ook rond volle maan uitkomen en dat schijn goed te zijn. In de postduivensport zijn er in ieder geval melkers die er heilig in geloven, en ook in de sierduivenwereld koppelen een aantal melkers met volle maan. Ook ik heb dit jaar weer rond volle maan gekoppeld, enkele dagen later dan, en dat betekend dat de eieren nu aan het uitkomen zijn.

Het nieuwe jaar is al weer twee maanden onderweg, de duiven zitten op eieren en tijd voor nog even een terugblik op afgelopen seizoen. Het 1e clubnieuws van 2017 is uit en daarmee zijn de eindstanden van het afgelopen seizoen ook bekend. Wierd de Boer is voor het 4e seizoen op rij Fokkerskampioen geworden, ditmaal met 75 punten. Albert van Zijl werd 2e met 71 punten en met hetzelfde aantal punten eindigde Klaas de With als 3e. Het verschil werd gemaakt doordat van Zijl meer jonge dieren had die de punten vergaarden. Ikzelf eindigde op een 7e plaats met 64 punten, niet slecht voor een 1e jaar. Overigens waren er slechts 16 clubleden, van de 118, die aan minimaal 3 shows deelnamen.

Het aangewezen kampioenschap werd gewonnen door Klaas de With, zijn duif haalde 19 punten. Wierd de Boer eindigde hier op 2 met 17 punten terwijl ikzelf met de 16 – 3374 op een gedeelde 3e plaats eindigde met 16 pnt. Ane Visser en Wilfried van Voorenberghe eindigden beiden met ook 16 pnt, wel behaalden zij meer punten op de clubshow. De clubshow is verplicht en uitgerekend op deze show behaalde mijn aangewezen duif het slechtste resultaat met 93.

We zitten inmiddels al weer in de laatste dagen van februari en de koppels zitten al weer een tiental dagen bij elkaar. De bedoeling was om net voor het tweede weekend van februari te koppelen, maar een weekendje Texel zorgde ervoor dat het iets later werd, 14 februari werd voor de duiven dus een mooie Valentijn.

Jammer genoeg begonnen enkele duivinnen na het koppelen ornithose achtige verschijnselen te vertonen, bij de meeste verdwenen deze ook weer maar bij een tweetal bleef het hardnekkig aanwezig waarna een bezoekje aan dr. H v.d. Sluis werd gebracht.

Naast de ornithose verschijnselen werd er bij een duif ook nog het Geel geconstateerd, waarschijnlijk komt het door de aanwezigheid hiervan dat de ornithose zich heeft kunnen manifesteren. Voor de eerste maal zal er dit keer dan ook een geelkuur aan de duiven verstrekt worden.

We zijn weer een maandje verder en de kopzorgen wat de selectie betreft zijn ook weer voorbij. Hoewel kopzorgen wel een groot woord is, wat de jonge duiven betreft zijn het natuurlijk de keurmeesters die de richting bepalen, dus de beoordelingskaarten er maar bij gepakt. Nou valt het nog niet mee, zelfs niet met beoordelingskaarten. Want wat moet je nu als een duif op de ene kaart meer Jabot moet hebben en op de volgende staat: “Een fraaie Jabot”, toch lastig.

Maar het is uiteindelijk toch gelukt en, aangezien ik net als andere duivenmelkers ben, is komend seizoen ieder broedhok (12) weer gevuld. En heb ik uiteraard nog een duivin in reserve gehouden wat neerkomt op een duivenbestand van 25 op dit moment. Wie het begin van de site heeft gevolgd weet dat ik naar Blauwschild zwartgeband wil met wat Geelzilverschild geband en Roodzilverschild geband als aanvulling. Nu valt het met de Blauwschilden nog niet echt mee, in totaal zitten er daarvan nu 8 op het hok waarvan er een Blauwzilverschild donkergeband is. Plus dat de reserve ook een Blauwzilverschild is. De Roodzilvers zijn uitgekomen op zeven stuks verdeeld over 5 doffers en 2 duivinnen. Van de doffers weet ik van twee dat zij in ieder geval niet fok zuiver voor kleur zijn, daar kan dus ook blauwschild uit komen. De Geelzilverschild gebanden zijn in de meerderheid met negen stuks.

Appelazijn en knoflook.

De verzorging is vrij simpel, het hele jaar door wordt het hok tweemaal daags schoongemaakt met de ouderwetse schrapper. In verband met mijn werk gebeurt het ’s morgens aan het eind van de ochtend en ’s middags rond de klok van 5 uur. In de ochtend zou ik het liever eerder doen maar 4.30 uur vind ik toch weer net te vroeg. Misschien dat ik komend jaar tijdens de kweek voer in de bak doe in het donker zodat de duiven eerder hun jongen kunnen gaan voeren, op drukke dagen kom ik als er jongen liggen nu eigenlijk iets te laat op het hok.

Een of tweemaal in de maand, afhankelijk van de beschikbare tijd, wordt op maandag de vloer van het hok geboend en gaat de brander er doorheen. Voordeel is dat de vloer lekker schoon is, het gemakkelijk krabben blijft, en de brander erdoorheen is goed tegen ongedierte en besmettingen. De duiven krijgen regelmatig buiten in de volière een bad.

Dit weekend de afsluitende show van het seizoen, de Championshow. Voor mij natuurlijk de mooiste show die er is, nog geen drie kwartier rijden en dat is toch ook wel lekker. Ditmaal dus op vrijdag maar eens wezen kijken hoe de duiven het eraf gebracht hebben. In totaal stonden er 83 Oud Hollandse Meeuwen, een mooi aantal dat een kleine 40 tal hoger lag als voorgaande jaren. Helaas lieten de toppers uit Friesland het ditmaal afweten, anders had dit aantal waarschijnlijk de 100 overschreden.

Tot mijn niet geringe verbazing had een van de eerste duiven van mij die ik bekeek, een Geelzilverschild gebande jonge doffer de 16-3370, een NBS Erecertificaat behaald met 96 pnt. En daarmee eindigde hij het seizoen met hetzelfde aantal punten als hij het begonnen was op de jongdierendag. Al stond hij toen wel tussen de jongen duivinnen.

Het is inmiddels januari 2017, nog een show te gaan en hoog tijd voor de laatste selectie. Voor de meeste Oud Hollandse Meeuwen fokkers waarschijnlijk een peulenschil, zij weten immers waar op te letten en hoe de verschillende eigenschappen zich vererven. Voor mij ligt dat echter iets anders, er moet nog flink wat ervaring worden opgedaan.

Natuurlijk vindt er gedurende heel het jaar al een selectie plaats. Dieren die niet gezond kunnen blijven terwijl het hele hok gezondheid uitstraalt halen de eindselectie niet. Ook dieren met tekeningfouten zoals geen gekleurde duimveren of te bont zullen al voor de shows van het toneel verdwenen zijn, net als diegenen zonder Jabot en/of puntkap. Maar naarmate het jaar vordert worden de verschillen kleiner, de grote tekortkomingen zijn tegen dat de shows beginnen al weg en het wordt steeds lastiger om dieren wel of niet nog een jaar door te houden.

We zitten alweer in januari 2017, de Championshow staat voor de deur en dus is het kweekseizoen ook niet ver meer verwijdert. Op dit moment vriest het nog, de eerste marathon op natuurijs is vandaag verreden en denken we er nog even niet aan om de duiven samen te zetten.

In het eerste weekend van januari 2017 stond de Noorshow gepland. Op voorhand werd er voor gekozen om niet in te schrijven, Assen is toch een aardig eindje rijden vanaf Ridderkerk, en op de sluitingsdag van inschrijving stonden er nog slechts 37 Oud Hollandse Meeuwen ingeschreven. Nadat de sluitingsdatum i.v.m. de vogelgriep een tweetal weken verlengd was, en er inmiddels 72 Oud Hollandse Meeuwen ingeschreven stonden werd toch maar besloten om mee te doen. Een 12 tal werd ingeschreven en daarmee kwam het totaal aantal Oud Hollandse Meeuwen uiteindelijk op 94.

De Noorshow zet de catalogus pas na de show zelf online, dus moest ik tot de zaterdag wachten voor het resultaat. De weersomstandigheden lieten deze dag wel wat te wensen over maar gelukkig loste de gladheid in de loop van de zaterdag op.