Zaterdag 4 november werd de Clubshow van de Goudse Sierduivenclub gehouden. Inbreng van de duiven was op de vrijdag en op de zaterdagmorgen werden de duiven gekeurd, ditmaal werden de Oud Hollandse Meeuwen gekeurd door Johan Verdeuzeldonk. Een OHM clubkeurmeester en dat is dan toch mooi meegenomen, wel een beetje streng en echt veel ontging Johan ook ditmaal niet.

Bij het in de mand zetten op de vrijdag kwam ik erachter dat één van mijn gezette duiven met luis zat, uiteraard snel nog even gespoten in de hoop dat ’s nacht de luizen zouden verdwijnen maar dat was ijdele hoop. Netjes een opmerking hierover op het keuringslabel de volgende dag met daarbij ook nog dat de duif een krom borstbeen had. Overigens iets wat een jaar eerder op zes keuringen niet geconstateerd was. Wel apart dat er op je hok één duif rondloopt met luis.

Na het vervallen van de Championshow in 2018 is de NBS er toch in geslaagd om in samenwerking met de Avicultura straks in januari een Bondsshow neer te kunnen zetten. Op 18,19 en 20 januari 2018 zal er weer een AVICULTURA neergezet gaan worden in de Groen-Direkthallen in Boskoop-Hazerswoude.

De NBS hoopt uiteraard dat er massaal ingezonden gaat worden op deze show. Er is gratis parkeerruimte en, niet geheel onbelangrijk, ook de entree is gratis. Nadeel is wel dat de inschrijfkosten € 6, - bedragen en de administratiekosten € 7, - voorwaar toch geen kleinigheid. Zeker een inschrijfgeld van €6, - zal niet bevorderlijk zijn voor een groot aantal duiven. Voor de liefhebbers uit de Zuid Hollandse regio is het echter wel mooi dat de reisafstand binnen de perken blijft.

Afgelopen weekend werd in Varsseveld de Van Pallandt Show, georganiseerd door de V.K.P.V. Varsseveld gehouden. Een Open kleindier tentoonstelling met ruim 1100 inzendingen waarbij een 50 tal Oud Hollandse Meeuwen het aantal sierduiven op een kleine 200 bracht. De dieren stonden opgesteld in een mooie sporthal en het geheel was ook mooi opgesierd wat toch een leuk aanzicht gaf.

Afgelopen januari tijdens de Championshow vroeg Albert van Zijl ook eens langs te komen op deze Van Pallandt Show, na de jongdierendag de eerste districtshow van de Oud Hollandse Meeuwclub en het zou ook een leuke show zijn. Helaas is Lex Meeuwissen, die vorig jaar de mooiste Oud Hollandse Meeuw van de show had, afgehaakt. Maar de 16 ingezonden Meeuwen van mij brachten het aantal Oud Hollandse Meeuwen op 50 en dat is toch een leuk aantal. Ook de kwaliteit was beduidend beter als op de SZN een jaar eerder.

Afgelopen zaterdag 14 oktober was dan het de eerste serieuze show van het seizoen: De jongdierendag van de Oud Hollandse Meeuwclub. Vooraf was er minder heuglijk nieuws, Wierd de Boer ging stoppen, Joop Fidder is gestopt en ook Lex Meeuwissen schijnt zijn duiven weggedaan te hebben. Buitengewoon jammer natuurlijk, zeker daar het toch vooraanstaande topfokkers betreft, een aderlating voor de club. De duiven van Wierd werden op de Jongdierendag verkocht en ik was een van de gelukkigen die met een fokkoppel naar huis ging.

Voor de show had ik ditmaal 12 jonge dieren ingezet, niet allemaal geheel door de rui maar dat mocht de pret niet drukken. Helaas kwam de verwachting die ik vooraf van de resultaten had uit, het was pover gesteld met de gekweekte jongen. Hoewel er toch ook wel weer een positieve verrassing was, een Blauwschild zwartgebande duivin kreeg 96 punten.

Met het hele showseizoen nog voor de boeg heeft gisteravond bij het scheiden van de dag de belangrijkste gebeurtenis van 2017 plaatsgevonden. Om 23.39 uur zag in Berkel Enschot Morris van den Broek het levenslicht. Morris is de zoon van Leonie Dijksman en Niels van de Broek, hij blaakt van gezondheid en woog bij zijn geboorte 2920 gram.

Net als Leonie en Niels waren zijn zusjes Jikke en Mirte verguld met de geboorte van Morris. Een trotse, blije en gelukkige Opa en Oma feliciteren hen dan ook, en hopen dat zij nog heel lang, heel veel plezier met elkaar zullen beleven.

Het showseizoen 2017 / 2018 is begonnen, her en der in den lande worden de eerste jongdierendagen gehouden, en voor mij was de eerste net als vorig jaar die van de AKPV te Hendrik Ido Ambacht. Net als een jaar eerder een zestal ingeschreven, meer kon ik er ook niet vinden die een beetje glad zaten, waarna er enkele van die zes toch nog even wat verder kaal vielen. Twee dagen voor het inkooien toch maar een mailtje naar de organisatie gestuurd of er nog een jonge doffer omgewisseld kon worden voor een oude duivin, (Sierduiven mochten zowel jong als oud) en dat mocht. Achteraf gezien een gouden greep.

Bij het in de mand zetten had ik nogmaals kunnen constateren dat het maar pover gesteld was met de 5 jongen die redelijk glad zaten, eentje met een schakelpen, eentje met te veel wit op de schouders en eentje met te veel kleur in de vleugel gaven niet echt veel vertrouwen.

We zitten inmiddels al weer in de vierde week van augustus en dus midden in de vakantietijd, hoewel hij voor de meeste mensen al weer voorbij is. De scholen zijn alweer begonnen. Ook de ruitijd is al weer even bezig, voor de wat oudere jongen zit het er alweer bijna op. Het mooie van deze tijd is dat als je er even tussenuit knijpt om vakantie te houden, het altijd weer een verrassing is hoe sommige duiven er bij thuiskomst bij zitten. Vooral als je wat langer wegblijft herken je sommige duiven niet meer.

Met nog steeds 2 jongen in de schotel kom ik op dit moment uit op 23 op het hok, hierbij zitten nog enkele fout getekenden, en gezien het aantal van 48 geringde jongen dit jaar betekend dat toch dat alweer meer als de helft is afgevallen. En inderdaad, die 2 jongen zijn natuurlijk te laat voor de tentoonstelling, maar daarom is het niet minder leuk ze te zien opgroeien. Een 19 tal is in ieder geval oud genoeg om op tijd, in november, door de rui te zijn en deel te nemen aan de shows. Niet dat ze er allemaal geschikt voor zijn, nog even afwachten hoe ze door de rui komen.

We zitten in de eerste week van juli en ik denk dat alle jongen die met enig kans op succes aan redelijk wat shows deel kunnen nemen nu toch wel uit het ei gekropen zijn. Afgaande op mijn eigen bevindingen, van nog slechts een seizoen, zijn jongen die eind juni begin juli geboren worden in november gereed om aan de shows deel te nemen. Moeten het ook weer geen trage ruiers zijn, want dan wordt het vooruitzicht toch wat minder.

Met nog negen jongen in de schotel, in leeftijd variërend van 2 dagen tot 3 weken, heb ik de 20 die ik apart heb zitten dan maar eens in een “trainingskooi” gezet en wat nauwkeuriger bekeken. Uiteraard waren enkele fouten me zo al opgevallen, maar in een kooitje zie je toch wat meer en krijg je ze allemaal eens in handen. En ik moet eerlijk zeggen: ” Het viel niet mee”.

Het is alweer een maandje geleden dat ik wat geschreven heb, dus moest het er nu toch maar weer eens van komen. Het aantal jongen wat apart is gezet staat op dit moment op 14 en er liggen er nog een zevental in de schotel welke over niet al te lange tijd op eigen benen zullen gaan staan. Ook liggen er nog eieren waarvan ik denk dat de jongen hieruit nog op tijd zijn om aan de shows deel te kunnen nemen.

Nu heb ik het dan alleen nog maar over de leeftijd van die jongen natuurlijk, blijft altijd afwachten of ze goed getekend zijn,een jabot en een kuif hebben en vlot door de rui komen. Ik heb er ook nu weer gezien die weinig of geen jabot hebben en dat is vooral als ze verder goed in elkaar zitten en goed getekend zijn toch jammer. Ook duiven met geen gekleurde duimveren aan een of beide zijden vallen af.

We zijn al weer ruim een maand verder en de zomer zit er aan te komen, De zon schijnt en de temperatuur gaat weer omhoog. Met de duiven gaat alles eindelijk een beetje naar wens. Terwijl de jongen in het nest lagen kregen toch weer verschillende duiven last van ornithose verschijnselen en werd er nogmaals dr. v.d. Sluis bezocht. Een zestal duiven kreeg een antibiotica spuit, en ook werd er geleerd zelf te spuiten voor het geval dat er nog meer exemplaren het zouden krijgen. Thuis nog een enkeling in moeten spuiten maar inmiddels lijkt alles toch weer kerngezond. Een doffer moest het veld ruimen, toch te weinig weerstand blijkbaar, terwijl er anderen totaal niets hebben gehad. Hieraan kan men zien dat er, net als bij mensen, toch grote verschillen zitten in de natuurlijke weerstand bij onze duiven. Overigens wordt er wel gedacht om dit seizoen te enten tegen Paramixo, zekerheid voor alles, je weet nooit of ze er ergens nog mee in aanraking komen.