Het showseizoen 2017 / 2018 is begonnen, her en der in den lande worden de eerste jongdierendagen gehouden, en voor mij was de eerste net als vorig jaar die van de AKPV te Hendrik Ido Ambacht. Net als een jaar eerder een zestal ingeschreven, meer kon ik er ook niet vinden die een beetje glad zaten, waarna er enkele van die zes toch nog even wat verder kaal vielen. Twee dagen voor het inkooien toch maar een mailtje naar de organisatie gestuurd of er nog een jonge doffer omgewisseld kon worden voor een oude duivin, (Sierduiven mochten zowel jong als oud) en dat mocht. Achteraf gezien een gouden greep.

Bij het in de mand zetten had ik nogmaals kunnen constateren dat het maar pover gesteld was met de 5 jongen die redelijk glad zaten, eentje met een schakelpen, eentje met te veel wit op de schouders en eentje met te veel kleur in de vleugel gaven niet echt veel vertrouwen.

We zitten inmiddels al weer in de vierde week van augustus en dus midden in de vakantietijd, hoewel hij voor de meeste mensen al weer voorbij is. De scholen zijn alweer begonnen. Ook de ruitijd is al weer even bezig, voor de wat oudere jongen zit het er alweer bijna op. Het mooie van deze tijd is dat als je er even tussenuit knijpt om vakantie te houden, het altijd weer een verrassing is hoe sommige duiven er bij thuiskomst bij zitten. Vooral als je wat langer wegblijft herken je sommige duiven niet meer.

Met nog steeds 2 jongen in de schotel kom ik op dit moment uit op 23 op het hok, hierbij zitten nog enkele fout getekenden, en gezien het aantal van 48 geringde jongen dit jaar betekend dat toch dat alweer meer als de helft is afgevallen. En inderdaad, die 2 jongen zijn natuurlijk te laat voor de tentoonstelling, maar daarom is het niet minder leuk ze te zien opgroeien. Een 19 tal is in ieder geval oud genoeg om op tijd, in november, door de rui te zijn en deel te nemen aan de shows. Niet dat ze er allemaal geschikt voor zijn, nog even afwachten hoe ze door de rui komen.

We zitten in de eerste week van juli en ik denk dat alle jongen die met enig kans op succes aan redelijk wat shows deel kunnen nemen nu toch wel uit het ei gekropen zijn. Afgaande op mijn eigen bevindingen, van nog slechts een seizoen, zijn jongen die eind juni begin juli geboren worden in november gereed om aan de shows deel te nemen. Moeten het ook weer geen trage ruiers zijn, want dan wordt het vooruitzicht toch wat minder.

Met nog negen jongen in de schotel, in leeftijd variërend van 2 dagen tot 3 weken, heb ik de 20 die ik apart heb zitten dan maar eens in een “trainingskooi” gezet en wat nauwkeuriger bekeken. Uiteraard waren enkele fouten me zo al opgevallen, maar in een kooitje zie je toch wat meer en krijg je ze allemaal eens in handen. En ik moet eerlijk zeggen: ” Het viel niet mee”.

Het is alweer een maandje geleden dat ik wat geschreven heb, dus moest het er nu toch maar weer eens van komen. Het aantal jongen wat apart is gezet staat op dit moment op 14 en er liggen er nog een zevental in de schotel welke over niet al te lange tijd op eigen benen zullen gaan staan. Ook liggen er nog eieren waarvan ik denk dat de jongen hieruit nog op tijd zijn om aan de shows deel te kunnen nemen.

Nu heb ik het dan alleen nog maar over de leeftijd van die jongen natuurlijk, blijft altijd afwachten of ze goed getekend zijn,een jabot en een kuif hebben en vlot door de rui komen. Ik heb er ook nu weer gezien die weinig of geen jabot hebben en dat is vooral als ze verder goed in elkaar zitten en goed getekend zijn toch jammer. Ook duiven met geen gekleurde duimveren aan een of beide zijden vallen af.

We zijn al weer ruim een maand verder en de zomer zit er aan te komen, De zon schijnt en de temperatuur gaat weer omhoog. Met de duiven gaat alles eindelijk een beetje naar wens. Terwijl de jongen in het nest lagen kregen toch weer verschillende duiven last van ornithose verschijnselen en werd er nogmaals dr. v.d. Sluis bezocht. Een zestal duiven kreeg een antibiotica spuit, en ook werd er geleerd zelf te spuiten voor het geval dat er nog meer exemplaren het zouden krijgen. Thuis nog een enkeling in moeten spuiten maar inmiddels lijkt alles toch weer kerngezond. Een doffer moest het veld ruimen, toch te weinig weerstand blijkbaar, terwijl er anderen totaal niets hebben gehad. Hieraan kan men zien dat er, net als bij mensen, toch grote verschillen zitten in de natuurlijke weerstand bij onze duiven. Overigens wordt er wel gedacht om dit seizoen te enten tegen Paramixo, zekerheid voor alles, je weet nooit of ze er ergens nog mee in aanraking komen.

De zon schijnt, de temperatuur gaat omhoog en dat levert meteen toch weer wat vrolijkere gezichten op. Afgelopen zaterdag vond de Jaarvergadering en ras bespreking van de Oud Hollandse Meeuwclub weer in Voorthuizen plaats. Ditmaal minder druk bezocht als een jaar eerder maar het was ook nu wel weer leerzaam. De OHM is nog steeds op zoek naar een nieuwe voorzitter en Ad Schelling loopt komend jaar mee met de bedoeling volgend jaar in te stromen. Roel Staats toonde zich een waardig vervangende voorzitter en er werden al stemmen gehoord waarom nog een nieuwe te zoeken. Tijdens de vergadering werd unaniem besloten om Klaas de With tot Erevoorzitter te benoemen, onder applaus van de aanwezigen werd Klaas dan ook in het zonnetje gezet.

Wat de fok betreft was er vandaag toch een onverwachte tegenslag, in de ochtend bleek er een jong van 12 dagen oud dood in de schotel te liggen. Onverklaarbaar, het betrof een jong dat alleen in het nest lag en dat volkomen normaal opgroeide. Hiermee komt het totaal aantal jongen dat op dit moment in de schotels ligt op 11. Het aantal koppels is inmiddels ook teruggebracht naar 11, een bijgehaalde oude doffer kreeg ook weer ornithose verschijnselen en aangezien hij deze eerder ook al had vertoond werd nu maar meteen het hele koppel van het hok verwijderd.

De meeste liefhebbers herkennen het plaatje aan de rechterzijde wel. Voor degenen die het zich niet goed meer kunnen herinneren, als je dochter met zo een foto naar je toekomt, is er dus gezinsuitbreiding op komst. In mijn geval betekent het de komst van nog een kleinkind. Net als bij onze duiven is het ook hiermee weer hopen dat het met alles erop en eraan gezond ter wereld komt.

Wat de duiven betreft: Het is weer de tijd van volle maan, en her en der kruipen de jongen uit het ei. Veel liefhebbers koppelen met volle maan zodat de eieren ook rond volle maan uitkomen en dat schijn goed te zijn. In de postduivensport zijn er in ieder geval melkers die er heilig in geloven, en ook in de sierduivenwereld koppelen een aantal melkers met volle maan. Ook ik heb dit jaar weer rond volle maan gekoppeld, enkele dagen later dan, en dat betekend dat de eieren nu aan het uitkomen zijn.

Het nieuwe jaar is al weer twee maanden onderweg, de duiven zitten op eieren en tijd voor nog even een terugblik op afgelopen seizoen. Het 1e clubnieuws van 2017 is uit en daarmee zijn de eindstanden van het afgelopen seizoen ook bekend. Wierd de Boer is voor het 4e seizoen op rij Fokkerskampioen geworden, ditmaal met 75 punten. Albert van Zijl werd 2e met 71 punten en met hetzelfde aantal punten eindigde Klaas de With als 3e. Het verschil werd gemaakt doordat van Zijl meer jonge dieren had die de punten vergaarden. Ikzelf eindigde op een 7e plaats met 64 punten, niet slecht voor een 1e jaar. Overigens waren er slechts 16 clubleden, van de 118, die aan minimaal 3 shows deelnamen.

Het aangewezen kampioenschap werd gewonnen door Klaas de With, zijn duif haalde 19 punten. Wierd de Boer eindigde hier op 2 met 17 punten terwijl ikzelf met de 16 – 3374 op een gedeelde 3e plaats eindigde met 16 pnt. Ane Visser en Wilfried van Voorenberghe eindigden beiden met ook 16 pnt, wel behaalden zij meer punten op de clubshow. De clubshow is verplicht en uitgerekend op deze show behaalde mijn aangewezen duif het slechtste resultaat met 93.

We zitten inmiddels al weer in de laatste dagen van februari en de koppels zitten al weer een tiental dagen bij elkaar. De bedoeling was om net voor het tweede weekend van februari te koppelen, maar een weekendje Texel zorgde ervoor dat het iets later werd, 14 februari werd voor de duiven dus een mooie Valentijn.

Jammer genoeg begonnen enkele duivinnen na het koppelen ornithose achtige verschijnselen te vertonen, bij de meeste verdwenen deze ook weer maar bij een tweetal bleef het hardnekkig aanwezig waarna een bezoekje aan dr. H v.d. Sluis werd gebracht.

Naast de ornithose verschijnselen werd er bij een duif ook nog het Geel geconstateerd, waarschijnlijk komt het door de aanwezigheid hiervan dat de ornithose zich heeft kunnen manifesteren. Voor de eerste maal zal er dit keer dan ook een geelkuur aan de duiven verstrekt worden.

We zijn weer een maandje verder en de kopzorgen wat de selectie betreft zijn ook weer voorbij. Hoewel kopzorgen wel een groot woord is, wat de jonge duiven betreft zijn het natuurlijk de keurmeesters die de richting bepalen, dus de beoordelingskaarten er maar bij gepakt. Nou valt het nog niet mee, zelfs niet met beoordelingskaarten. Want wat moet je nu als een duif op de ene kaart meer Jabot moet hebben en op de volgende staat: “Een fraaie Jabot”, toch lastig.

Maar het is uiteindelijk toch gelukt en, aangezien ik net als andere duivenmelkers ben, is komend seizoen ieder broedhok (12) weer gevuld. En heb ik uiteraard nog een duivin in reserve gehouden wat neerkomt op een duivenbestand van 25 op dit moment. Wie het begin van de site heeft gevolgd weet dat ik naar Blauwschild zwartgeband wil met wat Geelzilverschild geband en Roodzilverschild geband als aanvulling. Nu valt het met de Blauwschilden nog niet echt mee, in totaal zitten er daarvan nu 8 op het hok waarvan er een Blauwzilverschild donkergeband is. Plus dat de reserve ook een Blauwzilverschild is. De Roodzilvers zijn uitgekomen op zeven stuks verdeeld over 5 doffers en 2 duivinnen. Van de doffers weet ik van twee dat zij in ieder geval niet fok zuiver voor kleur zijn, daar kan dus ook blauwschild uit komen. De Geelzilverschild gebanden zijn in de meerderheid met negen stuks.